Türk kültüründe önemli bir yeri olan geyik,kutsal olarak bilinir ve bu sebepten dolayı geyik boynuzu uğur için evlerin duvarına asılır.

İlk Türkçe yazılı belge olan Orhun Kitabelerinde Bilge Kağan,abidenin batı cephesinde “Baga sıgun ötser(ança) sakunur mem…/Dağda yabani geyik gürlese öylece mateme gark oluyorum…”diyerek geyiğin önemine değinmiştir.

Oğuz Kağan,milletin başına bela olan canavarı öldürmek için ağaca geyik bağlamıştır. Uygurlarda da geyik,bir inanç aracı olmaktan çok,avcılık olarak yerini alır. Dede Korkut hikayelerinde ise;yol gösteren,iyilik yapan,kimi zamanda insanları tuzağa düşüren bir kimliğe sahip olmuştur.